DE WOLF EN DE ZEVEN GEITJES bij IN DE BONNEFANT

‘ D’r waren zeven geitjes en op een dag most de ouwe geit naar de mart om d’r bonkaart te verpatse. Toen zee ze tegen de geitjes, jonges, Mama mot effe weg, geen rottigheid uithale en as de de wolf soms komp, seg dan maar tege ‘m, astat ie dood ken falle. Niet ope doen, anders bè je de segaar. Net doen maar , asof je neus bloeit. Hartstikke krent, zeije de geitjes. Hij is foor se ruige, see de ouwe, dan ga ik maar hoor, de mazzel.’

‘Tussen 1948 en 1964 werkte mijn vader, Johannes van Eijk, bij de Nieuwe Rotterdamse Courant, eerst als leermeestergezel handzetter, later als machinezetter en assistent-chef van de handelsdrukkerij. Een van de vele leerlingen die hij heeft opgeleid kwam op een dag met de vraag of hij ‘een stukkie mocht platscheuten’ (een platte, uitgevulde prozatekst mocht zetten) …’ aldus drukker en uitgever Hans van Eijk .

Het resultaat was het verhaal van De wolf en de zeven geitjes. Er bleef slechts één afdruk op vergeeld krantenpapier bewaard, die Hans van Eijk in 2011 terugvond.
In juli 2011 werd De wolf en de zeven geitjes:

‘Geset uit de Côsjijn en gedruk op Japans Warabanshi in een oplaag fan 60 boekies door Ioannes Quercus.’

BONNEFANT PRESS